Fifteen Day Fast (August 1-15)

Understanding the significance of the fast in the tradition of Malankara Mar Thoma Syrian Church

From the 1st to the 15th of August, the Malankara Mar Thoma Syrian Church observes the sacred fifteen-day fast. However, amidst this tradition, questions often arise among believers regarding its significance and appropriateness within the context of the Church's beliefs and practices.

A central question that emerges is whether it is fitting to observe this fast in honor of Virgin Mary, considering that the Mar Thoma Church does not emphasize the intercession of saints. Addressing this concern requires a thorough understanding of the purpose of the fast in relation to the core beliefs of our church.

Fasts in the church are primarily observed for the exaltation and adoration of the Triune God, beseeching divine grace and mercy, and seeking to sanctify and align our lives with God's holiness. The fifteen-day fast, along with other fasts in the Church, are intended to glorify the Triune God alone. While designated in the name of St. Mary, the focus lies not on her intercession but rather on the work of the Trinity through her. During this solemn period, the Church meditates on the power of God the Father, the sanctifying role of the Holy Spirit who overshadowed and purified Virgin Mary, and the profound incarnation of the Son as the Word made flesh.

Another pertinent question pertains to the Feast of Dormition of the Virgin Mary, observed by other Syrian churches on the final day of this fast. As the Mar Thoma Church does not emphasize intercession of saints, some may inquire about the necessity of observing this particular fast.

While the Mar Thoma Church does not believe Assumption of Virgin Mary in the flesh and soul in connection with the death of Virgin Mary, reveres her elevated position among the saints. This reverence is rooted in the understanding that the Holy Spirit dwelt in her, and she played a pivotal role in the incarnation of God's Word. Therefore, the church observes the fifteenth day of August, which meditates on the death of the Virgin Mary, as the day of Virgin Mary and observes the fifteen-day fast in connection with it. Herein, another question arises—whether it is appropriate to commemorate saints on the day of their death.

In the Mar Thoma Church, saints are remembered on the day of their demise. The significance of honoring the day of death lies in the aspiration to emulate the exemplary lives they lived, glorifying God through their actions. However, the Church does not advocate intercession or worship of saints but rather emphasizes the emulation of their virtues and devotion to God. In this regard, it is noteworthy that December 21, the day of the demise of St. Thomas, the Apostle, is observed in the Mar Thoma Church as Church Day (Sabha Dinam). This decision was taken by the Sabha Prathinidhi Mandalam in 1958, replacing the previous practice of observing Sabha Dinam on the day of the consecration of Mar Thoma metropolitans.

Finally, historical significance is attributed to the fifteen-day fast in 1836 when the Promyon Sedara prayers of the Holy Qurbana were recited in Malayalam by Palakkunnathu Abraham Malpan at Maramon Church on the concluding day of the fast. This historical episode underscores the rich heritage and profound importance of these observances within the Mar Thoma Church.

In conclusion, let us approach the fifteen-day fast with a deepened understanding of its purpose and significance within the Malankara Mar Thoma Syrian Church. It is a time of solemn introspection, seeking divine grace, and aspiring to emulate the saints in our spiritual growth. Embracing this tradition with reverence and sincerity allows us to uphold the true essence of fasting and enrich our spiritual lives.

മലങ്കര മാർത്തോമ്മാ സുറിയാനി സഭയുടെ പാരമ്പര്യത്തിൽ പതിനഞ്ച്  നോമ്പിന്റെ പ്രാധാന്യം

ആഗസ്റ്റ് മാസം 1 മുതൽ 15 വരെ  സഭയായി നാം പതിനഞ്ച് നോമ്പിന്റെ നാളുകളിൽ കൂടി കടന്നു പോകുകയാണ്. മാർത്തോമ്മാ സഭാ വിശ്വാസികളുടെ ഇടയിൽ സ്ഥിരമായി കേൾക്കുന്ന ഒരു ചോദ്യത്തിൽ നിന്ന് നമുക്ക് ഈ നോമ്പിന്റെ ചിന്തകൾ ആരംഭിക്കാം.

നവീകരണ സഭയായ മലങ്കര മാർത്തോമ്മാ സുറിയാനി സഭയ്ക്ക്  പതിനഞ്ച് നോമ്പ്   ഉണ്ടോ? ഈ ചോദ്യത്തിന് രണ്ട് കാരണങ്ങളാണ് പൊതുവേ പറഞ്ഞു കേൾക്കുന്നത്.

ഒന്നാമതായി, ഈ നോമ്പ് വിശുദ്ധ കന്യക മറിയാമിന്റെ പേരിലുള്ള നോമ്പാണ്, എന്നാൽ നവീകരണ സഭയായ മാർത്തോമ്മ സഭ, ശുദ്ധിമാന്മാരുടേയും ശുദ്ധിമതികളുടെയും മധ്യസ്ഥത ധ്യാനിക്കുന്നില്ലല്ലോ. അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഈ നോമ്പ് ആചരിക്കുന്നത് ശരിയാണോ?

രണ്ടാമതായി , ഈ നോമ്പിന്റെ അവസാന ദിവസം മറ്റു സുറിയാനി സഭകൾ കന്യകമറിയാമിന്റെ വാങ്ങിപ്പ് പെരുന്നാളായി ആചരിക്കുന്നു. നവീകരണ സഭയായ നാം ഈ പെരുന്നാൾ കൊണ്ടാടുന്നില്ലല്ലോ, അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഈ നോമ്പ് ആചരിക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടോ?

സഭയിൽ നോമ്പിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം എന്താണെന്നു മനസ്സിലാക്കുക വഴി ഈ ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരം നമുക്ക് കണ്ടെത്താം.

സഭയിൽ നോമ്പുകൾ ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്  പ്രധാനമായും താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾക്കാണ്.

1. ത്രീയേക ദൈവത്തിന്റെ പുകഴ്ചയ്ക്കും മഹിമയ്ക്കും വേണ്ടി.

2. ത്രീയേക ദൈവത്തിൽ നിന്ന് കൃപയും കരുണയും പ്രാപിക്കുവാൻ വേണ്ടി.

3. ദൈവത്തിന്റെ പരിശുദ്ധിയിലേക്ക് നയിക്കപ്പെടുവാൻ നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ വിശുദ്ധിയിൽ ക്രമപ്പെടുത്തുന്നതിന്.

മേൽപ്പറഞ്ഞ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളെ മുൻ നിർത്തി ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, പതിനഞ്ച് നോമ്പുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്  താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണ്.

ത്രീയേക ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തിനു വേണ്ടിയാണ് സഭയിൽ കൽപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന അഞ്ച് നോമ്പുകളിലേയും ധ്യാനവിഷയങ്ങൾ.  അത്  പതിനഞ്ച് നോമ്പാണെങ്കിലും ജൂൺ മാസത്തിൽ ആചരിക്കുന്ന ശ്ലീഹന്മാരുടെ നോമ്പാണെങ്കിലും നിനവെയിലെ ജനങ്ങളുടെ അനുതാപവും മാനസാന്തരവും ഓർക്കുന്ന മൂന്നു നോമ്പാണെങ്കിലും കർത്താവിന്റെ ഉപവാസത്തെയും പീഡാ സഹനത്തെയും സ്മരിക്കുന്ന വലിയ നോമ്പാണെങ്കിലും, ക്രിസ്തുവിന്റെ ജനനത്തോടനുബന്ധിച്ച് ആചരിക്കുന്ന ഇരുപത്തിയഞ്ച് നോമ്പാണെങ്കിലും ഇവയിലെല്ലാം  സഭ ത്രീയേക ദൈവത്തെ മാത്രം മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു.

അതിനാൽ, പതിനഞ്ച് നോമ്പ് കന്യക മറിയാമിനെ സംബന്ധിച്ചതാണെങ്കിലും  ഈ നോമ്പ് വിശുദ്ധ കന്യക മറിയാമിന്റെ മധ്യസ്ഥതയ്ക്  അല്ല, മറിച്ച് കന്യക മറിയാമിലൂടെയുണ്ടായ ത്രീയേക ദൈവത്തിന്റെ പ്രവർത്തനത്തെയാണ് സഭ ധ്യാനിക്കുന്നത്. കന്യകമറിയാമിൽ നിഴലിട്ട  പിതാവാം ദൈവത്തിന്റെ ശക്തിയേയും, പരിശുദ്ധ റൂഹാ അവളിൽ ഇറങ്ങി വസിച്ചു അവളെ ശുദ്ധീകരിച്ചതിനെയും അവളിൽ നിന്ന് വചനമാകുന്ന പുത്രൻ തമ്പുരാന്റെ ജഡാവതാരവുമാണ് സഭ ഈ നോമ്പിൽ ധ്യാനിക്കുന്നത്. 

രണ്ടാമതായുള്ള സംശയം, കന്യകമറിയാമിന്റെ വാങ്ങിപ്പ് പെരുന്നാളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണല്ലൊ.  

പരിശുദ്ധ കന്യകമറിയാമിന്റെ മരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സ്വർഗ്ഗാരോപിതം, സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കുളള വാങ്ങിപ്പ് എന്നിവ നമ്മുടെ സഭ പ്രാധാന്യം കൽപ്പിക്കുന്നില്ല. എന്നാൽ സുവിശേഷത്തിൽ നാം വായിക്കുന്നതുപോലെ അവളിൽ പരിശുദ്ധ റൂഹാ ആവാസം ചെയ്ത് വചനമായ ദൈവം അവളിൽ നിന്ന് ഉൽപ്പാദിക്കപ്പെട്ടതിനാൽ വിശുദ്ധരിൽ ഉന്നത സ്ഥാനം സഭ കന്യകമറിയാമിനു നൽകുന്നു. അതിനാൽ  കന്യക മറിയാമിന്റെ മരണത്തെ ധ്യാനിക്കുന്ന ആഗസ്റ്റ് മാസം പതിനഞ്ചാം തീയതി, കന്യക മറിയാമിന്റെ നാളായി സഭ ആചരിക്കുകയും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു പതിനഞ്ച് നോമ്പ് ആചരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

അപ്പോൾ മറ്റൊരു ചോദ്യം വന്നേക്കാം. എന്തിനാണ് മരണ ദിവസത്തിനു നാം പ്രധാന്യം നൽകുന്നത്?

നമ്മുടെ കർത്താവിന്റെയും നമ്മുടെ കർത്താവിനു വഴിയൊരുക്കിയ വിശുദ്ധ യോഹന്നാൻ സ്നാപകന്റെയും മാത്രമേ ജനനം  സഭയായി ആചരിക്കാറുള്ളു. കാരണം അവരുടെ ജനനം ലോകത്തിന്റെ വീണ്ടെടുപ്പിനു വേണ്ടിയായിരുന്നു. എന്നാൽ പരിശുദ്ധ കന്യകമറിയാമിന്റെയും  ശ്ലീഹന്മാരുടെയും ജീവിതാവസത്തെ ഓർത്ത് അവരുടെ മാതൃക പിൻപറ്റുന്നു. കാരണം അവർ അവരുടെ ജീവിതം കൊണ്ട് ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തിയവരാണ്. ഇവിടെയും ഇവരെ ഓർക്കുക എന്നതിൽ അവരുടെ ജീവിത മാതൃകകൾ പിൻപറ്റുക എന്നതാണ് സഭ പ്രാധാന്യം നൽകുന്നത്, അല്ലാതെ അവരുടെ മധ്യസ്ഥതയോ ആരാധനയേയൊ സഭ ഒരിക്കലും പ്രോൽസാഹിപ്പിക്കുന്നില്ല. 

അപ്പോൾ വീണ്ടുമൊരു ചോദ്യം ഉയർന്നു വന്നേക്കാം. നമ്മുടെ സഭ,  ശ്ലീഹന്മാരുടെ മരണ ദിവസം ഓർക്കാറുണ്ടോ? ഉണ്ട് എന്നതാണ് ഉത്തരം. ഒരു ഉദാഹരണം ഇവിടെ എഴുതുന്നു.  മാർത്തോമ്മാ ശ്ലീഹായുടെ മരണ ദിവസമായ ഡിസംബർ 21 നാണ് നാം സഭാ ദിനമായി ആചരിക്കുന്നത്. 1958 ലെ സഭാ മണ്ഡലമാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു തീരുമാനമെടുത്തത്. അന്നുവരെ മാർത്തോമ്മാ മെത്രാപ്പോലീത്താമാരുടെ സ്ഥാനാരോഹണ ദിവസമായിരുന്നു നാം സഭാദിനമായി ആചരിച്ചിരുന്നത്.

നമ്മുടെ കർത്താവിന്റെ രക്ഷാകര പദ്ധതി ലോകത്തിനു കാട്ടി കൊടുക്കുക എന്നതാണ് സഭയുടെ ദൗത്യം. ഈ രക്ഷാകര പ്രവർത്തനത്തിലെ കണ്ണികളാണ് പരിശുദ്ധ കന്യകമറിയാമും ശ്ലീഹന്മാരും എല്ലാ സഭാ പിതാക്കന്മാരും. അവരിലൂടെ നാം മനസ്സിലാക്കിയ ഈ രക്ഷാകര മർമ്മം ലോകവസാനത്തോളം ഈ ഭൂമിയിൽ നിലനിർത്തേണ്ടത് നമ്മുടെ കടമയാണ്.  അപ്രകാരം, ഈ രക്ഷാകര മർമ്മം ലോകവസാനത്തോളം  ഭൂമിയിൽ നിലനിൽക്കുവാനുള്ള സഭയുടെ നിരന്തര പ്രയാണത്തിലെ ഘടകങ്ങളാണ് നോമ്പുകൾ.

അങ്ങനെ, നമ്മുടെ ഓരോ നോമ്പാചരണവും ത്രീയേക ദൈവത്തിന്റെ പുകഴ്ചയ്ക്കും മഹിമയ്ക്കും അതുപോലെ ദൈവത്തിൽ നിന്നു കൃപയും കരുണയും യാചിക്കുവാനുമുള്ള അവസരങ്ങളായും നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ വിശുദ്ധമാക്കി ദൈവമാകുന്ന വിശുദ്ധിയിൽ അലിഞ്ഞു ചേരുവാൻ ഇടയാകുന്നതിനായും ഉള്ള അവസരങ്ങളാണ്. 

ഇതിലെല്ലാം ഉപരി, 1836 - ൽ പതിനഞ്ച് നോമ്പ് വീടിയ ദിവസം പാലക്കുന്നത്ത് അബ്രഹാം മൽപ്പാൻ മാരാമൺ പള്ളിയിൽ വിശുദ്ധ കുർബാനയിലെ പ്രോമ്യോൻ സെദറാ പ്രാർത്ഥനകൾ മലയാളത്തിൽ ചൊല്ലി നവീകരണത്തിനു തുടക്കമിട്ടത് പതിനഞ്ച് നോമ്പുമായി ബന്ധപ്പട്ട ചിന്തകളിൽ നമ്മുടെ സഭയെ സംബന്ധിച്ച് വളരെ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു

അതിനാൽ, സ്വർഗ്ഗീയ വിരുന്നിന്റെ ഒരു മുൻ ആസ്വാദനം എന്ന നിലയിലും നമ്മുടെ ആത്മീയ വളർച്ചയിലെ ഒരു ശിക്ഷണം എന്ന നിലയിലും  നോമ്പ്   അനുഷ്ഠിക്കുവാൻ നമുക്ക് പ്രയത്നിക്കാം.